18. I Feel You Breathe In My Arms At Night...

(Samantha)

- Wstawaj głąbie! - usłyszałam głos Conora nad moją głową.

- Spadaj!

- Nie, dopóki nie wstaniesz i nie zrobisz mi śniadania.

- Sam se zrób leniu śmierdzący!

- Zrobiłbym, ale wiesz, że jestem w stanie spalić kuchnie.

- To zrób kanapki.

- Ja + ostry nóż = dużo krwi, czyli bałagan.

- Ale z ciebie ciota. Zaraz przyjdę.

Conor wyszedł z mojego pokoju, a ja wyszłam z łóżka. Ubrałam na nogi moje mięciutkie kapcie w tygryski.

Zeszłam na dół i udałam się do kuchni. Po drodze zauważyłam Conora leżącego plackiem na kanapie.

- Nie za dobrze ci? - zapytałam.

- Leczę kaca...

- Drugi dzień?

- Twój chłopak ma naprawdę mocny alkohol.

- Może ktoś ci coś dosypał do drinka?

- Niby co?

- Pigułkę gwałtu, chociażby.

- Co? - Conor wyszczerzył oczy i zerwał się z kanapy. Założył spodnie, które leżały na fotelu (nawet nie wiem dlaczego je zdjął) i niczym tsunami wybiegł z domu.

Przewróciłam oczami i udałam się do kuchni by zrobić kilka kanapek dla siebie.

Po śniadaniu wróciłam do swojego pokoju i po porannej toalecie ubrałam się.

Gdy nakładałam trochę błyszczyku na usta usłyszałam dzwonek mojego telefonu.

- Halo?- odebrałam nie patrząc kto dzwoni.

- Cześć piękna!

- Cześć łysy!

- Jak tam głowa?

- Moja dobrze, Conora niezbyt.

- Naprawdę? - Max zaśmiał się.

- Stwierdził, że macie mocny alkohol, ale ja myślę, że po prostu ma słabą głowę.

- Tak właściwie to dzwonie by powiedzieć, że jadę z tymi skacowanymi idiotami do studia, więc wpadnę wieczorem.

- Dzięki za ostrzeżenie. Przygotuje się mentalnie.

- Do zobaczenia. Kocham cię.

- Ja ciebie też.

Rozłączyłam się i rzuciłam telefon na łóżko. Zbiegłam na dół do salonu i wskoczyłam na kanapę. Włączyłam tv i zaczęłam przeglądać kanały. 

Nie dane mi było jednak niczego obejrzeć w spokoju, bo drzwi wejściowe otworzyły się z hukiem, a do pomieszczenia wpadł mój brat.

- Nie zostałem zgwałcony! - odparł radośnie.

- O czym ty gadasz?

- Mówiłaś, że ktoś mógł dosypać mi tabletkę gwałtu!

- Żartowałam pacanie.

- Ostrożny zawsze ubezpieczony. - stwierdził dumnie, siadając obok mnie na kanapie.

- Jakbyś ty kiedykolwiek był ostrożny.

- Przecież jestem...

- A kto zgubił się na wakacjach we Włoszech?

- Moja mapa była niedokładna!

- Niedokładny to jest twój mózg.

Rzuciłam się na niego i wyczochrałam tę jego perfekcyjną jak zawszę fryzurkę.

Conor nie zostawał mnie dłużny i zaczął mnie łaskotać. Tak się wierciliśmy, że spadliśmy z kanapy, a ja przy okazji chwyciłam poduszkę i zaczęłam go nią okładać.

- Poddaje się! Poddaje się! - krzyknął Conor.

Zeszłam z mojego brata-chucherka i z powrotem usiadłam na kanapie.

- Nie masz ze mną szans. - powiedziałam.

- Dlaczego zawsze musisz mi to robić? - zapytał wstając z podłogi.

- Młodsze rodzeństwo musi sobie radzić.

Brat usiadł obok mnie i dziwnie się na mnie spojrzał.

- Co?

- Co na obiad? - zapytał.

- To co sobie zrobisz.

- Ale...

- Siemka! Obiad przyszedł!

- Justin, stary, z nieba mi spadłeś! - Conor rzuciła się na Justina, który trzymał pudełka z pizzą.

- Patty! Rusz się! Głodni czekają! - Jus krzyknął w kierunku drzwi, a zaraz potem do domu wpadła Patty, trzymając kolejne dwa pudła.

- Przybywamy z pizzą i dobrym filmem. - powiedziała jak zwykle radośnie.

Odstawiła pizze na stół, a do odtwarzacza dvd włożyła płytę.

- Co oglądamy? - zapytał Conor z kuchni, wyciągając napoje z lodówki.

- "Stażystów".

Cała nasza czwórka rozsiadła się na kanapie i zaczęliśmy oglądać film.

2 godziny później, gdy film się skończył byliśmy tak zmęczeni, że nikomu nie chciało się ruszyć z kanapy. Wkrótce potem zasnęliśmy.

Obudziło na dopiero uporczywe pukanie do drzwi. Otworzyłam oczy i powoli podniosłam się z kanapy. Podeszłam do drzwi i otworzyłam je. W wejściu stał Max, który trzymał bukiet herbacianych różyczek.

- Piękne kwiaty dla pięknej pani. - powiedział wręczając mi bukiet i pocałował mnie.

- Skąd ten dobry humor?

- Po ciężkim dniu w studiu w końcu ujrzałem moją ukochaną; właśnie stąd.

- Nie słodźcie tam tak, bo zwrócimy całą pizze! - do moich uszu dobiegł krzyk Conora.

- Cicho tam! - odkrzyknęłam i zwróciłam się do Maxa. - Wchodź, tylko się nie przestrasz tego bałaganu. - wskazałam salon nadal okupowany chłopakami i Patty na kanapie.

Wstawiłam kwiaty do salonu i chwytają Maxa za rękę, zaprowadziłam go do mojego pokoju.

Usiedliśmy na łóżku, a ja wtuliłam się w ramiona ukochanego.

- Jak minął ci dzień? - zapytałam bawiąc się jego palcami.

- Nawet dobrze. O dziwo Tom niczego nie rozwalił, więc nikt na nas nie krzyczał.

- To już jakiś postęp. - zaśmiałam się, a po chwili ciszy zapytałam. - Zostaniesz dzisiaj ze mną?

- Na noc? - pokiwałam głową. - Jak najbardziej.

Max pocałował mnie w czubek głowy. Nic już więcej nie mówiliśmy, tylko tuliliśmy się do siebie. Nie zauważyłam nawet kiedy zasnęliśmy.

---------------------------------------------------------------------------------------------------

Jakiś mdły mi wyszedł....

W następnych będzie się działo! ;D Choć nie wiem kiedy coś dodam, bo ostatnio mam 

dużo na głowie...