14. Look Me In The Eyes...

(Max)

Powoli otworzyłem oczy, do których od razu wdarło się oślepiające światło poranka. Sam leżała wtulona w moją pierś, wyglądając jak anioł. Delikatnie pocałowałem ją w czubek głowy i by jej nie zbudzić powoli wygramoliłem się z łóżka.

Z drugiego końca pokoju podniosłem swoje bokserki i po włożeniu ich wymknąłem się z pokoju.

Przetarłem oczy dłońmi i omijając walące się dookoła śmieci udałem się do kuchni.

Z lodówki wyjąłem jajka i bekon i zabrałem się za smażenie jajecznicy. Gotowy posiłek wyłożyłem na talerz i postawiłem na tacy obok przygotowanej już szklanki z sokiem pomarańczowym.

Z tacą w rękach udałem się w drogę powrotną do mojego pokoju. Zamknąłem nogą drzwi i kładąc tace ze śniadaniem na stoliku nocnym. Wczołgałem się na łóżko obok ukochanej.

- Sam... Kochanie... WSTAWAJ! SZKODA DNIA!

Moim krzykiem tak przestraszyłem Sam, że aż spadła z łóżka.

- Co? O co chodzi? Co się stało?

- Śniadanie się stało. - odpowiedziałem z uśmiechem pedofila.

- Awww, zrobiłeś mi śniadanie? Lizus!

- Jaki lizus? - zrobiłem zdziwioną minę. - Po prostu nie mogę dopuścić, żeby moja ukochana była głodna.

- Mój ukochany lizus. - pocałowała mnie. - Teraz dawaj to śniadanie.

(Samantha)

Po śniadaniu zrobionym przez Maxa ubraliśmy się i zeszliśmy do salonu... a raczej tego co z niego zostało. Na kanapie siedzieli już jęczący Tom, Jay, Siva, Nathan, Conor i Justin.

- A tym co się stało? - zapytałam dziewczyn kręcących się po kuchni.

- A jak myślisz? Kaca mają ci słabeusze. - odpowiedziała Patty.

- Wszyscy?

- Jak widać. No może oprócz Maxa. - Nathalie uśmiechnęła się znacząco.

- Ja swojego faceta upilnować umiem.

- Ty mnie pilnowałaś? Przecież ty się upiłaś szybciej ode mnie!

- Nieważny szczegół. - powiedziałam i zaczęłam pomagać dziewczyną szukać środków przeciwbólowych.

Kilka minut później każdy chłopak dostał aspirynę i butelkę wody, a chwilę później cała skacowana ekipa zasnęła na kanapie. Reszta naszej paczki postanowiła zjeść na mieście. Oczywiści wzięliśmy też coś na wynos dla naszych pijusów.

- Max co ty wyprawiasz?

- Stój spokojnie, to niespodzianka.

- Nienawidzę niespodzianek.

- Ale tą pokochasz.

Stałam... gdzieś... nie wiem gdzie, bo mój ukochany chłopak, którego mam ochotę udusić zakrył mi oczy. Godząc się na wspólne popołudnie nie sądziłam, że zostanę pozbawiona wzroku i wywieziona w jakąś dzicz!

- Max! Jak zaraz mi wszystkiego nie wyjaśnisz to przysięgam na boga, że cię wykastruję!

- Ciekawe jak to zrobisz z zasłoniętymi oczami. - zaśmiał się, za to mi do śmiechu wcale nie było.

- Max!

- Jeszcze minutka skarbie.

Chwilę później poczułam jego palce z tyłu mojej głowy rozwiązujące opaskę znajdującą się na moich oczach.

Opaska opadła, a gdy moje oczy przyzwyczaiły się do światła słonecznego zobaczyłam, że jesteśmy w parku, a o jedno z drzew stała oparta gitara.

Chłopak podniósł ją i zaczął grać.Gdy tylko usłyszałam jego piękny głos i zobaczyłam go śpiewającego tylko dla mnie, ugięły się pode mną kolana. Ze wzruszenia z moich oczy powoli zaczęły płynąć łzy.

Max widząc moje łzy przestał grać i odrzucając gitarę w bok, podbiegł do mnie i przytulił.

- Co się stało kochanie? Zrobiłem coś nie tak?

- Nie, nie o to chodzi.

- To dlaczego płaczesz? - zapytał ocierając kciukiem łzy z mojego policzka.

- Po prostu to co zaśpiewałeś było piękne, a jeszcze żaden chłopak nic podobnego dla mnie nie zrobił. Jestem szczęśliwa.

- Zrobiłem to bo Cie kocham. A teraz przestań płakać, bo nie dostaniesz deseru...

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Dobra wiadomość....... ODZYSKAŁAM KOMPUTER!

Mam nadzieję, że teraz rozdziały będą pojawiać się częściej, ale to zależy od mojej znikającej weny...

Liczę na dłuuugie komentarze ;DDD