Epilog

- Dylan! Alek! Przestańcie biegać. - Sam próbowała uspokoić dwóch 3 letnich chłopców biegających między obecnymi w pokoju ludźmi. - A tak właściwie to gdzie jest Justin?

- Z Conorem piętro niżej. - odpowiedziała przyjaciółce Nath.

- Wątpię, by zostawienie tych dwóch samych było dobrym pomysłem. - zaniepokoiła się Patty.

- Ty się niczym nie martw. Na pewno moją wszystko pod kontrolą. - uspokoiła przyjaciółkę Sam.

- Mamo, mamo! Gdzie jest tata? - zapytał Alek.

- Szlaja się z wujkami w barach.

- Patty! - skarciła siostrę Nath.

- No co? Powinien tu być i udzielać wsparcia! Mała Braeden w drodze!

Dyskusje dziewczyn przerwało pukanie do drzwi.

- Laski! My jesteśmy gotowi, ale brakuje mojego szwagra! - zza drzwi dało się słyszeć głos Conora.

- Najwyżej zaczniemy bez niego. - odparła Sam.

Kilka minut później dziewczyny były w 100% gotowe.

- Idę do chłopaków. Powiem im, że zaczynamy. - powiedziała Nath wychodząc z pokoju. - Dylan, Alek chodźcie z ciocią.

Nathalie z chłopcami opuścili pomieszczenie, w którym zostały Sam i Patty.

- Przestań się tak trząś. Wszystko będzie w jak najlepszym porządku.

- A jeśli się przewrócę przy wszystkich ludziach?

- Nie myśl tak! A nawet jeśli, to John cię złapię.

Sam spojrzała na przyjaciółkę, która mimo stresu wyglądała pięknie. Jej biała suknia leżała na niej idealnie. Wyglądała niczym anioł.

Nagle w drzwiach pokoju pojawiła się głowa Nath.

- Wszyscy już są. Czas zaczynać. - powiedziała uśmiechnięta, a następnie spojrzała na sam. - Nie ma go.

- No nic, czas zaczynać.

Samantha podeszła do komody i z wazoniku wyjęła piękny bukiet magnolii. Podała go Patty i wraz z Nath wyszły z pokoju. 

***

- Gotowa? - zapytała Sam.

- Jak nigdy. odpowiedziała Patty. - Gdzie jest mój ojciec?

- Tu jestem kochanie. pani Blake wkroczył do pomieszczenia.

- Cześć John. - Sam powitała ojca przyjaciółek.

- Sam wyglądasz pięknie. Patricia, kochanie, wyglądasz cudownie. Jestem dumny z mojej małej córeczki. Z obu moich księżniczek. - powiedział przytulając Patty i Nath. (sukienki Sam i Nath)

- Tylko się tato nie rozpłacz. - odparła Nath.

- Postaram się.

W tym momencie przez drzwi wszedł Conor podchodząc do dziewczyn i czule całując Nath w czubek głowy.
- Czas zaczynać. - powiedział obejmując swoją narzeczoną.
- Okej. Leć i powiedz by zaczęli grać.
Gdy Conor zniknął za drzwiami i dało się słyszeć muzykę, Sam przeszła przez drzwi. Trzymając w dłoniach mały bukiecik, podobny do bukietu Patty, ruszyła przez główną nawę kościoła uśmiechając się do zebranych. Za nią z takim samym bukietem ruszyła Nathalie. Obie stanęły naprzeciwko Conora i Justina  stojących przy ołtarze z pustym miejscem obok nich. ( Jus - lewy, Conor - prawy)
Sam zauważyła Dylana i Aleka siedzących obok matki Patty. Chwilę później, niespodziewanie, puste miejsce obok chłopaków zajął mąż Sam. Dziewczyna zmierzyła go morderczym spojrzeniem, na co on odpowiedział uśmiechem.
Nagle zaczął grać marsz mendelsona i tłum obecny w kościele wstał wyczekując panny młodej.
Po chwili przez główną nawę szła w stronę ołtarza Patty prowadzona przez swojego ojca.
Przed ołtarzem pan Blake przytulił swoją córkę i przekazał ją jej narzeczonemu. Justin wziął rękę Patricii i przyprowadził bliżej do ołtarza. Oboje uśmiechnięci od ucha do ucha spojrzeli na siebie wzrokiem pełnym miłości.

***

- Wyglądasz pięknie - po zakończonej ceremonii do Sam podszedł jej mąż

- Jestem na ciebie zła.

- Dlaczego?

- Spóźniłeś się na ślub Patty!

- Zatrzymali mi w pracy.

- Max!

- Nie powinnaś się denerwować w swoim stanie.

- Ja się wcale nie denerwuje,

- Tak więc.... Jedziemy na imprezę?

- Jedziemy!

***

Para młoda oraz ich przyjaciele udali się do wynajętej i pięknie udekorowanej sali.

Goście cały czas się zjeżdżali, gratulując nowożeńcom i wręczając im prezenty. Sam i Nath oraz panowie pomagali przejmować bukiety i prezenty by panna młoda mogła dalej witać gości. Po przywitaniu wszystkich wesele zaczęło się.

Z głośników zaczęła lecieć ulubiona piosenka Patty i Justina, do której młodzi zatańczyli swój pierwszy taniec. Wkrótce dołączyli do nich Sam z Maxem, Nath z Conorem i kilka innych par ( w tym Tom z Kelsey, jednak ich ruchy bardziej przypominały taniec godowy). Nawet Dylan i Alek wyhaczyli partnerki. Alek kręcił się po sali z czteroletnią córką Nathana i jego żony Brendy o imieniu Katy, a Dylan tańczył z Nareeshą. Siva w tym czasie zabawiał ich dzieci - pięć i pół lenią Amber i dwuletniego Liama. Ostatni członek The Wanted, Jay, królował na parkiecie wraz ze swoją narzeczoną Leanne.

Po zakończonym tańcu została podana kolacja.

Nie minęło dużo czasu, a na parkiecie zabrało się wiele gości tańczących do piosenek puszczanych przez DJ'a.

Na środku sali kołysała się w rytm muzyki para młoda, a w dalszym kącie Samantha i Conor.

- Muszę przyznać, że pięknie wyglądasz sis.

- Ty też nieźle się prezentujesz bro.

Conor zaśmiał się, poszukując wzrokiem swoich siostrzeńców, których zabawiał Max.

- Mój szwagier całkiem dobrze sobie radzi.

- W końcu jest ich ojcem.

- Jesteś tego pewna?

Na słowa brata, Sam uderzyła go z dłoni w głowę.

- Ciesz się, że nie mam patelni w torebce.

- Nie zdziwił bym się gdybyś miała.

Rodzeństwo zaczęło się śmiać, gdy nagle Sam poczuła skurcz. Dziewczyna złapała się za brzuch i zgięła w pół, łapiąc przy tym ramie Conora.

- O nie. Nie nabierzesz mnie znowu na to.

- Chciałabym teraz żartować. - Sam odparła przez zęby zaciśnięte z bólu.

- Sis, co się dzieje?

- Wołaj Maxa. Ja rodzę!

***

- Kochanie, oddychaj! - Max próbował uspokoić żonę leżącą na noszach jadących szpitalnym korytarzem. - Wszystko będzie dobrze. Już przez to przechodziliśmy.

- My?! To ja musiałam przepchnąć przez moją...

- OKEJ! Przepraszam, spokojnie.

- To ja przepraszam. Gdzie Alek i Dylan.

- Z Patty i Nath.

- Boże, Patty. Zepsułam jej wesele.

- Oszalałaś? Jak się dowiedziała, że wody ci odeszły to była bardziej szczęśliwa niż gdy powiedziała tak w kościele.

- A co z ich podróżą poślubną? Przełożyli lot na jutro. Patty stwierdziła, że nie ruszy się stąd zanim nie zobaczy małej.

- Ale...

- Shhh... Nie martw się o to.

Samantha na noszach wjechała do przygotowanej sali. Została przeniesiona na łóżko, a obecne tam pielęgniarki starały się sprawić, by Sam było wygodnie.

- Domagam się znieczulenia! - dziewczyna zaczęła panikować.

- Niestety na to już za późno. Rozwarcie jest zbyt duże. - odparł doktor Brady, który przyjmował poród Aleka i Dylana. - Za kilka minut zaczynamy.

Doktor wyszedł z pokoju zostawiając Sam i Maxa razem.

- Nie rozumiem. Został przecież miesiąc do porodu. Co jeśli coś się stało?

- Hej, uspokój się. Chłopaki też urodzili się wcześniej i nic im nie jest.

- Z takim ojcem, to nigdy nie wiadomo.

Samantha uśmiechnęła się, na co Max odpowiedział równie ciepłym bananem na twarzy.

- Właśnie tak. Uśmiechnij się.

Max pocałował żonę i chwycił za rękę, gdy do sali wrócił lekarz wraz z pielęgniarkami.

- Czas zaczynać.

***

Conor czekał przed salą gdzie leżała jego siostra o godziny. Ta bezczynność go dobijała. Jedyne co mógł zrobić to siedzieć  i czekać.

Kilka minut później do szpitala wbiegła Nathalie, przebrana w luźniejsze ciuchy i z wielką torba na ramieniu. 

- Wiadomo już coś? - zapytała Conora.

- Nie, wciąż czekam.

Dziewczyna usiadła obok chłopaka i wskazała na torbę.

- Przyniosłam wygodne ubrania dla Sam. Patty i Jus postarają się tu byś najszybciej jak mogą. Miałyśmy mały problem ze zdjęciem sukni ślubnej.

- Nie chce wiedzieć co tam robiliście.

Kolejny kwadrans Nath i Conor siedzieli w ciszy. Przerwało ją dopiero przybycie młodej pary.

- Z nocy poślubnej nici, co? - zażartował Conor.

- Ale z ciebie żartowniś. - powiedziała Patty.

- Jak cholera. - dodał Justin.

Patty usiadła obok siostry, a jej świeżo upieczony mąż zaczął chodzić po korytarzy w te i wewte. 

Kolejne minuty upływały i nie docierały do nich żadne wiadomości.

Dopiero gdy minęły dwie godziny odkąd Sam została przywieziona do szpitala, drzwi sali otworzyły się w wyszedł z niej lekarz.

- Państwo George zapraszają do środka. - oznajmił.

Conor, Nathalie, Patty i Justin wpadli do pokoju, a ich oczom ukazał się widok wpół leżącej Sam z Maxem u jej boku i noworodkiem w jej ramionach.

- Poznajcie małą Braeden.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

THE END

To już koniec historii na tym blogu. Jak na razie kończę z pisaniem. Nie mam czasu ani pomysłów.

Ewentualnie coś może się pojawić na http://teen-wolf-stories.blogspot.com/ 

Mam nadzieję, że to co pisałam przez te kilka miesięcy podobało się wam i może kiedyś do tego wrócicie.

Dziękuje wszystkim czytającym i komentującym, a szczególnie mojej kochanej siostrze Angelice, dzięki której nie poddawałam się i dociągnęłam tego bloga do końca <3 

Jeszcze raz dziękuję. Kocham Was <333

Wasza Iza :)